بخش های جمله (Parts of Speech) مشخص می کند که کلمات چگونه در یک جمله مورد استفاده قرار می گیرند.

در انگلیسی جملات 9 بخش اصلی دارند (که به آنها word classes هم گفته می شود):

اسامی (Nouns)

ضمیرها (Pronouns)

صفت ها (Adjectives)

فعل ها (Verbs)

قیدها (Adverbs)

حروف اضافه (Prepositions)

پیوند دهنده ها (Conjunctions)

اصوات و حروف ندا (Interjections)

تعیین کننده ها (Determiners)

این بخش های اصلی قابل تفکیک به بخش های فرعی هستند، مثلا حروف اضافه را به صورت حروف اضافه ی زمان، حروف اضافه ی مکان و … تفکیک می کنیم که جزئیات در مباحث بعدی مورد بررسی قرار خواهد گرفت.

دقت داشته باشید کلمات می توانند در برخی مواقع بیش از یک نقش داشته باشند. به عنوان مثال Increase در جملات زیر یک بار نقش فعل و در جمله ی بعدی نقش اسم را دارد:

در نقش فعل:

Prices increased

در نقش اسم:

There was an increase in the number of followers.

اسم (Noun) :

اسم ها نام یک مکان، شخص، وسیله و … هستند:

مانند London، Tehran ، Teacher ، Pen ، Hope

Ali lives in Tehran.

Sara uses pen and paper to write letters.

ضمیرها (PRONOUN):

ضمیرها در یک جمله جایگزین اسم ها می شوند تا جلوی تکرار اسم را بگیرند. مثال هایی از ضمیرها:

I, you, we, they, he, she, it, me, us, them, him, her, this, those

Reza is tired, he wants to sleep.

I want her to come with me.

صفت ها (ADJECTIVE):

صفت ها برای توصیف کردن، تغییر دادن و یا ارائه ی اطلاعات تکمیلی در رابطه با یک اسم و ضمیر به کار می روند.

نمونه های از صفت در زبان انگلیسی:

big, happy, green, young, fun, crazy, three

The little girl had a pink hat.

فعل ها (Verb) :

فعل ها یک حرکت و یا یک حالتی از بودن را اعلام می کنند. همچنین فعل ها نشان می دهند که یک شخص یا وسیله در چه حالتی است و چه کاری انجام می دهد.

نمونه هایی از افعال به زبان انگلیسی:

go, speak, run, eat, play, live, walk, have, like, are, is

I like tea. I prefer to drink one cup of tea every morning.

قیدها (Adverb) :

قیدها توصیف کننده و یا تغییر دهنده ی حالت یک فعل یا یک صفت و یا یک قید دیگر هستند و به ما می گویند که چگونه، چه زمانی و در چه مکانی و به چه مقداری یک فعل یا صفت رخ داد.

بسیاری از قیدها (و نه تمام آنها) به ly ختم می شوند.

نمونه هایی از قیدهای انگلیسی:

slowly, quietly, very, always, never, too, well, tomorrow, here

I am usually busy. Yesterday, I ate my lunch quickly.

حروف اضافه (PREPOSITION):

حروف اضافه ارتباط یک اسم یا ضمیر با سایر کلمات را مشخص می کنند. حروف اضافه مشخص کننده ی زمان یا مکان و یا ارتباط کلمات هستند.

مثال هایی از حروف اضافه:

at, on, in, from, with, near, between, about, under

I left my keys on the table for you.

پیوند دهنده ها (CONJUNCTION):

پیوند دهنده ها دو کلمه یا عبارت (phrase) و یا دو بخش از جمله (clause) را به هم پیوند می دهد و مشخص می کند که چگونه با هم ارتباط دارند.

مثال هایی از پیوند دهنده ها:

and, or, but, because, so, yet, unless, since, if.

I was hot and exhausted but I still finished the marathon.

اصوات و حروف ندا (INTERJECTION):

اصوات یک کلمه یا عبارت هستند که یک احساس یا حالت را نشان می دهند. معمولا به حالت یک فریاد یا دعا یا درخواست یا ... کوتاه به کار می روند.

مثال هایی از حروف ندا و اصوات:

Ouch! Wow! Great! Help! Oh! Hey! Hi!

WOW! I passed my English test. Great! – Ouch! That hurt.

تعیین کننده ها (Determiners):

کلماتی مانند a ، an ، the ، two ، 3 ، some ، this و … که در ابتدای اسم قرار می گیرند و یک اطلاعات کلی در مورد اسم در اختیار ما می گذارند.

I have two dogs and some rabbits.

در مثال فوق Two و Some به عنوان Determiner محسوب می شوند.